Το μπλογκ μας

Δυστυχώς, λόγω υποχρεώσεων και φόρτου εργασίας, το μπλογκ μας έμεινε πίσω στην ενημέρωση. Θα προσπαθήσω να το ενημερώσω όσο μπορώ, έτσι ώστε να υπάρχουν αρκετές πληροφορίες.

Σμάρω Στεφανίδου

Η μεγάλη ηθοποιός Σμάρω Στεφανίδου γεννήθηκε στις 9 Απριλίου 1913 στην Αθήνα και ήταν Μικρασιάτισσα από τους γονείς και τους παππούδες της.Όπως ανέφερε και η Δανάη Στρατηγοπούλου (1913 - 2009),στο σχολείο ήταν συμμαθήτριες.

Τελείωσε την Εμπορική Σχολή στην Αθήνα, έμαθε ξένες γλώσσες και πιάνο. Από πολύ μικρή έπαιζε θέατρο και έκανε παραστάσεις στα παιδιά. Κρυφά από τους γονείς της εργαζόταν και χρηματοδοτούσε τις σπουδές της στη δραματική σχολή στο Εθνικό Θέατρο, καθώς οι γονείς της ήταν αρνητικοί στο να γίνει ηθοποιός.

Μετά την αποφοίτησή της από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, το 1937, την πήρε στο θίασό της η Κοτοπούλη και από το 1952 ήταν βασική καρατερίστα στο θίασο του Λογοθετίδη, δίπλα στον οποίο έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1960.

Συνεργάστηκε επίσης με την Κατερίνα, την Έλλη Λαμπέτη, το Δημήτρη Χόρν, το Λάμπρο Κωσταντάρα, το Γιάννη Φέρτη, την Ξένια Καλογεροπούλου, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το Στέφανο Ληναίο, το Γιάννη Γκιωνάκη, το Νίκο Κούρκουλο, τον Αντώνη Αντύπα και πολλούς άλλους.

Σταθμός της καριέρας της ήταν η Εκάβη στο έργο «Τρωάδες» του Ευριπίδη στο Θέατρο της οδού Καπλανών και στους Δελφούς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη. Στην Ακαδημία Τσαρούχη, όπως τη λέει η ίδια, έμαθε πολλά και σοφά πράγματα.

Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1951, με την ταινία του Γ. Ζερβού Τα τέσσερα σκαλοπάτια. Από τότε έλαβε μέρος σε πολλές ταινίες, μεταξύ των οποίων διασκευές θεατρικών έργων στα οποία είχε εμφανιστεί. Ενεργή είναι επίσης η παρουσία της στο ραδιόφωνο με σειρές, θεατρικά έργα και αναγνώσεις μυθιστορημάτων

Παντρεύτηκε τον πρόωρα χαμένο τραγουδιστή Βάσο Σεϊτανίδη (1913-1965) και το 1951 γεννήθηκε η κόρη τους, Λήδα-Ειρήνη.

Η Σμάρω Στεφανίδου μαζί με την κόρη της, το φθινόπωρο του 2003 αποπεράτωσαν το “Shantom”, Πολυχώρο Πολιτισμού και Τεχνών Σμάρω Στεφανίδου-Λήδα Shantala, στο Χαλάνδρι, που στεγάζει μαθήματα, σεμινάρια (χορού, γιόγκα, πολεμικών τεχνών, θεάτρου, εναλλακτικών θεραπειών κ.ά), και παραστάσεις, αλλά και όλων των ειδών πολυ-πολιτισμικές εκδηλώσεις: ένας πόλος επιμόρφωσης, ψυχαγωγίας, συνάντησης και επικοινωνίας, μέσα σε ένα πλαίσιο που σέβεται τον άνθρωπο και στοχεύει στην ανάπτυξη του δυναμικού του.

Ώς το τέλος, η Σμάρω Στεφανίδου είχε τακτική παρουσία σε όλες τις θεατρικές πρεμιέρες και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Πέρασε στην αιωνιότητα στις 7 Νοεμβρίου 2010, στα 97 της χρόνια. Το βράδυ του θανάτου της, η κόρη της έστειλε στα ΜΜΕ το ακόλουθο γράμμα:

Αγαπητοί μου φίλοι, σήμερα στις 7 το απόγευμα η μεγάλη ηθοποιός και φιλόσοφος Σμάρω Στεφανίδου ολοκλήρωσε την υπέροχη ζωή της με ένα ηλιόλουστο φινάλε. Όπως το ηλιοβασίλεμα είναι η κατάληξη μιάς λαμπρής μέρας, έτσι και η Σμάρω έφυγε με τον ομορφότερο τρόπο, μέσα στην αγάπη και τη γαλήνη, προσφέροντας δώρα πολύτιμα στους γύρω της. Νοιώθω πολύ ευλογημένη που την είχα ως μητέρα και μέντορα. Η σχέση μας από δω και πέρα, ελεύθερη από τους περιορισμούς της ιδιότητας κόρης - μάνας, θα συνεχιστεί αιώνια σε πνευματικό επίπεδο. Η Σμάρω, πλήρης ημερών με πλήρη νοητική διαύγεια και με αμείωτο το γνωστό της χιούμορ, πήγε στο Ιπποκράτειο περπατώντας, με αξιοπρέπεια και θάρρος. Είμαι ευγνώμων στον κύριο Χ. Βλαχόπουλο, υπεύθυνο του καρδιολογικού τμήματος, τη γιατρό της κ. Ιωάννα Δήμα, το νοσηλευτικό προσωπικό,τους τραπεζοκόμους και τους καθαριστές, που με αφοσίωση και σεβασμό μετέτρεψαν το θάλαμο 12 σε... σπίτι μας. Με τη φροντίδα και τη διακριτικότητά τους, μας έδωσαν την ευκαιρία να βιώσουμε, η Σμάρω και γω, την όλη διαδικασία σα μιά εμπειρία ζωής και αγάπης. Φεύγοντας η Σμάρω με δίδαξε ότι το τέλος είναι μιά καινούργια αρχή. Παραδίδω το χέρι της στους μεγάλους ηθοποιούς που προηγήθηκαν: ας της ευχηθούμε άλλες τόσες επιτυχίες στο "άλλο" επίπεδο συνειδητότητας. Σας απευθύνω αυτό το γράμμα με μεγάλο σεβασμό και αγάπη Περήφανη για τη Σμάρω Η κόρη της Λήδα Shantala.''

Σπεράντζα Βρανά

Η μεγάλη πρωταγωνίστρια του θεάτρου και του κινηματογράφου Σπεράντζα Βρανά (κατά κόσμον Ελπίδα Κουκλάκη/Χωματιανού*-Πατάκα) γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 6 Φεβρουαρίου 1928 (κατά άλλους 1926 ή 1932). Σε ηλικία 15 ετών το 1943, κάνει τα πρώτα της βήματα στο θέατρο, εμφανιζόμενη με τα φημισμένα «μπουλούκια». Η πρώτη της επαγγελματική εμφάνιση ήταν το 1948 στο Θέατρο «Μετροπόλιταν» στο έργο των Αλέκου Σακελλάριου-Χρήστου Γιαννακόπουλου «Άνθρωποι, Άνθρωποι». Συνεργάστηκε με πολλούς ηθοποιούς και έζησε στο εξωτερικό με το σύζυγό της Παύλο Πατάκα από το 1968 έως το 1972, όπου εργάστηκε ως τραγουδίστρια σε νυχτερινά κέντρα της Νέας Υόρκης, του Καναδά, του Λονδίνου και της Νότιας Αφρικής. Ειδικεύτηκε σε ρόλους σουμπρετοκαρατερίστας και στον τύπο της «Μάγκισας». Ένα ατύχημα (πήγαινε να μπει στο αυτοκίνητό της σ’ ένα στενό και πέρασε δίπλα της ένα άλλο, με αποτέλεσμα να της «κολλήσει» το γόνατο στην πόρτα του αυτοκινήτου της) πριν λίγα χρόνια, την καθήλωσε με κινητικά προβλήματα σε αναπηρική πολυθρόνα και υποβασταζόταν από δυο μπαστούνια για να περπατάει. Της άφησε όμως και προβλήματα στην υγεία της. Η θρυλική «Μάγκισα» άφησε την τελευταία της πνοή από ανακοπή στο σπίτι της τα ξημερώματα της Τρίτης 29 Σεπτεμβρίου 2009 καθώς κοιμόταν. Κηδεύτηκε παρουσία πλήθους κόσμου και ομοτέχνων της στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών στις 4 το απόγευμα της 1ης Οκτωβρίου 2009. Είχε γράψει πολλά βιβλία και ήταν και αθυρόστομη, πράγμα που την έκανε ξεχωριστή.

*Το 90lepta.com ανέφερε ως πραγματικό ονοματεπώνυμο της Σπεράντζας Βρανά το «Ελπίδα Κουκλάκη». Στο βιβλίο του Θεόδωρου Έξαρχου, αλλά και σε όλες τις γνωστές της βιογραφίες, αναφέρεται ως πραγματικό ονοματεπώνυμο της Σπεράντζας Βρανά το «Ελπίδα Χωματιανού», το οποίο θεωρώ ότι είναι και το σωστό.

Πηγές

Θόδωρου Έξαρχου: «Έλληνες Ηθοποιοί» τόμος Γ. Εκδόσεις Δωδώνη 2000. ISBN: 960-385-043-8.
http://90lepta.com
http://www.imdb.com/name/nm0903984/
Οι φωτογραφίες του άρθρου προέρχονται από τα http://www.cosmo.gr/ArtsEnt/Hellas/251196.html και http://www.naftemporiki.gr/t+z/story.asp?id=1721632

Σπύρος Καλογήρου

Ο μεγάλος μας ηθοποιός Σπύρος Καλογήρου γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1922 στην Αθήνα (Κυψέλη). Στα εφηβικά του χρόνια άρχισε να εργάζεται ως φωτογράφος, ενώ ασχολείτο ερασιτεχνικά με το θέατρο. Μετά από παρότρυνση σκηνοθέτη εκείνης της εποχής, φοιτά στη Δραματική Σχολή του «Ελληνικού Ωδείου», με δασκάλους το Μιχάλη Κουνελάκη και τον Ανδρέα Φιλιππίδη. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1955 με το θίασο του Νίκου Χατζίσκου στον «Ερωτόκριτο» του Βιτσέντζου Κορνάρου και στον «Άμλετ» του Σαίξπηρ. Γράφτηκε στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών 11/8/1955. Το 1952 γνώρισε την κατά 12 χρόνια μικρότερή του και μετέπειτα ηθοποιό Ευαγγελία Σαμιωτάκη, την οποία παντρεύτηκε και απέκτησε έναν γιο, τον Κωνσταντίνο. Έπαιξε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, ενώ συμμετείχε και σε πολλές βιντεοταινίες τη δεκαετία του ’80. Τα τελευταία χρόνια, ο Σπύρος Καλογήρου είχε χτυπηθεί από βαρύ εγκεφαλικό, επιστρέφοντας από περιοδεία με θεατρικό σχήμα και έκτοτε ήταν καθηλωμένος σε αναπηρική πολυθρόνα, αν και είχε ξεπεράσει κάπως το εγκεφαλικό. Την Πρωτομαγιά του 2009, ο Σπύρος Καλογήρου εισήλθε στο "Λαϊκό", όπου οι γιατροί διέγνωσαν εγκεφαλίτιδα λόγω μόλυνσης που προκάλεσε έρπης στο μάτι. Στη συνέχεια, ο ηθοποιός μεταφέρθηκε στο Τζάνειο όπου υποβλήθηκε σε τραχειοτομή χωρίς όμως να παρατηρηθεί βελτίωση της υγείας του. Το τελευταίο διάστημα, αρκετά ζωτικά όργανα του Σπύρου Καλογήρου υποστηρίζονταν μηχανικά. Ο μεγάλος ηθοποιός πέρασε στην αιωνιότητα στις 6 το απόγευμα του Σαββάτου 27 Ιουνίου 2009, σε ηλικία 87 ετών. Η κηδεία του έγινε στις 11 το πρωί της Δευτέρας 29 Ιουνίου από τον Ιερό Ναό Αγίου Μελετίου στα Σεπόλια και η ταφή του έγινε στο Νεκροταφείο Μαρκόπουλου στον Ωρωπό. Είχε και μια εγγονούλα από το γιο του, 10 ετών σήμερα, την οποία υπεραγαπούσε.

Φιλμογραφία

http://www.imdb.com/name/nm0436166
http://90lepta.com/sa1083.html

Πηγές

Θόδωρου Έξαρχου: «Έλληνες Ηθοποιοί» τόμος Γ. Εκδόσεις Δωδώνη 2000. ISBN:960-385-043-8.
http://90lepta.com
http://www.imdb.com/name/nm0893099/
Η φωτογραφία του άρθρου προέρχεται από το http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=787895&pg=1

Θανάσης Βέγγος

Ο δημοφιλής κωμικός Θανάσης Βέγγος, γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο στις 29 Μαΐου του 1927 (κατά άλλους 1926). Μοναχοπαίδι του κυρ-Βασίλη και της κυρά-Ευδοκίας, έτρεχε από μικρός να βοηθήσει την οικογένειά του. Μέσα στην Κατοχή κατέληξε κουρελής φαντάρος στη Μακρόνησο (για πολλά χρόνια τόπο εξορίας), όπου με συστρατιώτες του σκάρωσε την πρώτη του παράσταση. Εκεί, τον συνάντησε ο κατοπινός μεγάλος σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, ο οποίος του πρότεινε να συμμετέχει σε μια ταινία του που θα έκανε μετά τη θητεία τους.

Αρχικά ο Θανάσης Βέγγος δεν ήθελε να ασχοληθεί με την ηθοποιία. Με πολύ πείσμα, ο Νίκος Κούνδουρος έπεισε τον Βέγγο να συμμετάσχει στην ταινία του. Η ταινία ήταν η «Μαγική πόλις» το 1954, η πρώτη του Θανάση. Μοχθούσε πολύ για κάθε του ταινία και για κάθε θεατρική παράσταση στην οποία έπαιζε. Στις 11/4/1959 γράφτηκε στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Στη δεκαετία του ’60, έγινε πια πρωταγωνιστής και σκόρπιζε πολύ γέλιο μέσα από τις ταινίες του. Χαρακτηριστική του ατάκα η φράση «Καλέ μου άνθρωπε», η οποία έχει μια όμορφη ιστορία. Κάποτε ένας ηλικιωμένος κύριος συνάντησε το Θανάση έξω από ένα σινεμά. Γυρίζει και του λέει «Καλέ μου άνθρωπε σ’ ευχαριστώ για το καλό που μου κάνεις. Είμαι συνταξιούχος και έχω πολλά προβλήματα. Βλέποντας τις ταινίες σου, τα ξεχνάω όλα». Από κείνη τη στιγμή, ο Θανάσης Βέγγος υιοθέτησε τη φράση που τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό στον κόσμο. Γύρισε πάνω από 100 ταινίες, εκ των οποίων σκηνοθέτησε και παράλληλα έπαιξε σε 7, ήταν παραγωγός σε 14 ταινίες στις οποίες και έπαιξε και τέλος έγραψε, έπαιξε και σκηνοθέτησε την περίφημη τηλεοπτική σειρά «Βεγγαλικά», η οποία μετά από δεκάδες προβλήματα, παίχτηκε το 1988 στην ΕΤ1. Ο Θανάσης Βέγγος πέθανε στις 3 Μαΐου 2011 έπειτα από πεντάμηνη νοσηλεία στην εντατική του Ερυθρού Σταυρού εξαιτίας βαρύτατου εγκεφαλικού που είχε υποστεί το Δεκέμβριο του 2010. Πριν από αυτό το εγκεφαλικό, είχε χειρουργηθεί επιτυχώς στη Νευροχειρουργική Κλινική του Πανεπιστιμιακού Νοσοκομείου του Ρίου για αφαίρεση ανευρίσματος από το κεφάλι του. Όμως το Δεκέμβριο του 2010 έπαθε το βαρύ εγκεφαλικό και μέχρι το θάνατό του νοσηλευόταν στην εντατική του Ερυθρού Σταυρού. Ήταν παντρεμένος και είχε δυο γιούς και δυο εγγόνια.

Φιλμογραφία

http://www.imdb.com/name/nm0893099/
http://90lepta.com/sd1010.html

Πηγές

Κώστα Παπασπήλιου: «Πινακοθήκη Γέλιου. Από το Λογοθετίδη και μετά» Εμπειρία Εκδοτική 2002. ISBN 960-417-002-3.
Θόδωρου Έξαρχου: «Έλληνες Ηθοποιοί» τόμος Γ. Εκδόσεις Δωδώνη 2000. ISBN: 960-385-043-8.
http://90lepta.com
http://www.imdb.com/name/nm0893099/
Η φωτογραφία του άρθρου προέρχεται από το http://img.pathfinder.gr/Media/i/3/3996/3236.jpg

Το μπλογκ μας

Σας καλοσωρίζω στο νέο μας μπλογκ, με θέμα τους Έλληνες ηθοποιούς που πέρασαν από το θέατρο και τον κινηματογράφο. Μέσα σε αυτό το μπλογκ, θα παρουσιάζω τα πορτρέτα των μεγάλων αυτών καλλιτεχνών και φυσικά θα αναφέρω και την πηγή από την οποία άντλησα τα στοιχεία που βάζω εδώ, προκειμένου να μην δημιουργηθεί πρόβλημα με τα πνευματικά δικαιώματα της ύλης των βιβλίων, από τα οποία θα προέρχεται το μεγαλύτερο μέρος των πορτρέτων που θα παρουσιάζω εδώ. Και αυτό, για λόγους σεβασμού προς το έργο των συγγραφέων των βιβλίων, αλλά και για να μην υπάρξει νομικό πρόβλημα. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, εφόσον αναφέρεται η πηγή των πληροφοριών, δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Και αφού έχω μάθει να δημιουργώ βιβλιογραφίες για τα δικά μου βιβλία, στις οποίες αναφέρω τις πηγές των στοιχείων του εκάστοτε βιβλίου, έτσι κι εδώ διασφαλίζω τα πνευματικά διακαιώματα των συγγραφέων των βιβλίων από τα οποία αντλώ πληροφορίες για αυτό το ιστολόγιο. Ευχαριστώ για την κατανόηση και ελπίζω ότι θα πάμε πολύ καλά.